Wzorce wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe szczepów Clostridium difficile należących do różnych rybotypów reakcji łańcuchowej polimerazy wyizolowanych w Polsce w 2012 roku
Dominika Lachowicz 1 , Hanna Pituch 2 , Piotr Obuch-Woszczatyński 1
PMID: 25242196 DOI: 10.1016 / j.anaerobe.2014.09.004
Streszczenie:
Na początku 2012 r. Przeprowadzono badanie mające na celu uzyskanie przeglądu zakażeń Clostridium difficile (CDI) w polskich szpitalach. Do identyfikacji wzorców wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe wykorzystano zbiór 83 toksynogennych izolatów C. difficile uzyskanych z tego szpitalnego badania. Wśród analizowanych izolatów C. difficile 48 (57,8%) należało do rybotypu PCR 027, 21 (25,3%) do blisko spokrewnionego rybotypu PCR 176, a 14 (16,9%) do różnych rybotypów PCR. Siedemdziesiąt jeden (85,5%) izolatów było opornych na erytromycynę, podczas gdy 23 (27,7%) miało wysoki poziom oporności na klindamycynę, przy minimalnych stężeniach hamujących (MIC) większych niż 256 mg / l. Wszystkie szczepy były oporne na cyprofloksacynę, a 69 (83,1%) było opornych na moksyfloksacynę. Siedemdziesiąt trzy (87,9%) szczepy były oporne na imipenem, ale tylko 2 (2,4%) szczepy były oporne na tetracyklinę.Wszystkie szczepy były wrażliwe na tygecyklinę. Metronidazol i wankomycyna były na ogół skuteczne przeciwko izolatom C. difficile, oba miały wartość MIC90 wynoszącą 0,75 mg / l. Izolaty należące do PCR rybotypu 027 i blisko spokrewnionego PCR rybotypu 176 wykazały wyższą oporność. Wszystkie izolaty rybotypu 027 i 176 C. difficile wykazywały wysoki poziom oporności na erytromycynę (MIC ≥ 256 mg / l), a 95,2% izolatów rybotypu 176 było jednocześnie opornych na erytromycynę i klindamycynę. MIC moksyfloksacyny dla tego epidemicznego szczepu było bardzo wysokie (≥32 mg / l). Oporność na erytromycynę, moksyfloksacynę i ryfampicynę obserwowano u 15 (18%) izolatów, z których wszystkie należały do PCR rybotypu 027. Oporność wielolekowa (MDR), definiowana jako oporność na co najmniej trzy klasy środków przeciwdrobnoustrojowych, zaobserwowano u 85,5 % (n = 71) toksynotwórczych bakterii C.szczepy difficile.