Udowodniono, że tarczyca bajkalska jest skutecznym środkiem przeciwdziałającym chorobom wywoływanym przez bakterie, wirusy i grzyby. Przeprowadzone badania in vitro wykazały głównie jej skuteczne działanie przeciwko takim bakteriom jak Streptococcus, Meningococcus, S. aureus, C. diphteriae, Shigella, B. anthracis, Salmonella, Proteus, E. coli, P. aeruginosa, B. pertussis, V.comma oraz przeciwko szczepom opornym na antybiotyki (np. gronkowiec złocisty), grzybom z rodzaju Candida albicans. Ponadto jeden ze składników obecnych w roślinie, czyli wogonina wykazuje zdolność do inhibicji rozwoju wirusa HBV, czyli drobnoustroju wywołującego zapalenie wątroby typu B, oraz różnych wirusów powodujących grypę.
Naturalne antybiotyki - olejek z oregano
Naukowcy z Centrum Medycznego Uniwersytetu Georgetown w swoich badaniach wykazali, że olejek z oregano (Origanum vulgare) zwalcza grzyby i bakterie tak samo skutecznie jak tradycyjne antybiotyki, takie jak streptomycyna, penicylina i wankomycyna. Olejek z oregano poradził sobie z grzybami Candida albicans, które są główną przyczyną trudnych do leczenia grzybic, oraz gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus). Lecznicze właściwości olejku z oregano przypisuje się substancji o nazwie karwakrol, choć z badań wynika, że także inne związki zawarte w tym olejku działają bakteriobójczo. Przyjmując olejek, należy pamiętać, aby nie przekroczyć dopuszczalnej dziennej dawki, tj. około 10 kropli na łyżeczce płynu 3 razy dziennie.
Czosnek niedźwiedzi ma wszystkie właściwości czosnku pospolitego. Jednak przewyższa go pod względem zawartości pewnych substancji, przede wszystkim związków siarki, które pozytywnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, pokarmowy, a także pomagają zwalczać wirusy, bakterie czy drożdżaka Candida albicans, odpowiedzialnego za grzybicę. Sprawdź, jakie jeszcze właściwości ma czosnek niedźwiedzi.
Testy laboratoryjne wykazały, że kora z drzewa lapacho stymuluje do działania komórki układu odpornościowego zwane makrofagami. Z kolei z innych badań wynika, że wyciąg z kory może zabić bakterie (m.in. gronkowce i paciorkowce) i grzyby (w tym Candida albicans). Naukowcy przekonują również, że lapacho działa na wirusa Herpes simplex (opryszczki) oraz na różne wirusy grypy. W związku z tym "herbata Inków" możne mieć właściwości immunostymulujące, czyli wzmacniające układ odpornościowy człowieka.
Glistnik jaskółcze ziele na kurzajki i inne tylko
Sok z glistnika ma właściwości wiruso- i bakteriobójcze i jest wykorzystywany w leczeniu kurzajek i innych brodawek, wywołanych m.in. przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).
Współczesna fitoterapia zaleca, aby sokiem przez kilka dni smarować kurzajkę. Niekiedy potrzeba na to więcej czasu, ale podobno - prędzej czy później - kurzajka zniknie. Jaskółcze ziele należy stosować bardzo ostrożnie. Zatarcie oczu sokiem z łodygi może być przyczyną poważnych dolegliwości.
Grzybobójcze właściwości glistnika wykorzystywane są zewnętrznie w leczeniu zakażeń skóry Candida albicans i innymi grzybami.
Wąkrota azjatycka charakteryzuje się działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Sprawdzony został wpływ olejku eterycznego otrzymanego z rośliny na sześć rodzajów bakterii: Escherichia coli, laseczka sienna, Bacillus megaterium, gronkowiec złocisty, odmieniec pospolity i Xanthomonas campestris oraz na sześć rodzajów grzybów: Aspergillus niger, Aspergillus parasiticus, Rhizopus oryzae, Candida albicans, Fusarium solani i Colletrichum musae. Olejek eteryczny z gotu koli wykazał znaczne działanie hamujące na wszystkie drobnoustroje z wyjątkiem Aspergillus parasiticus. Najlepszy efekt osiągnięto w przypadku bakterii Escherichia coli oraz grzyba pleśniowego Aspergillus niger.
Napar, odwar i wyciąg etanolowy z ziela bratka (fiołka trójbarwnego) silnie hamowały rozwój bakterii Staphylococcus aureus, Bacillus cereus, Staphylococcus epidermis i Candida albicans. Aktywność przeciw Pseudomonas aerugi-nosa, Enterococcus faecalis, Escherichia coli i Klebsiella pneumoniae była umiarkowana. Wyciągi dichlorometanowy octanu etylu i frakcja metanolowa wykazywały dość słabą aktywność. Wysoka aktywność wyciągów zawierających zespół składników czynnych ziela bratka, związków o różnej polarności, sugeruje synergizm w działaniu antybakteryjnym między różnymi składnikami ziela.
Hamowanie wzrostu patogenów przez związki czynne ziela tymianku to właściwość istotna dla wykorzystania tego surowca w chorobach infekcyjnych. Wykazano, że wyciągi z ziela, otrzymywane przy użyciu rozpuszczalników o różnej polarności, oraz olejek eteryczny, działają przeciw wielu szczepom chorobotwórczym bakterii, grzybów i drożdży, m.in. Helicobacter pylori, Mycobacterium tuberculosis, Moraxella catarrhalis, Klebsiella pneumoniae, Diplococcus pneumoniae, Candida albicans. Szerokie spektrum aktywności wykazuje też olejek tymiankowy, przeciwdziałając rozwojowi wielu szczepów bakterii Gram+ i Gram-. Uważano, że tę aktywność warunkują związki fenolowe, głównie tymol i karwakrol. Okazało się, że nie tylko one. W badaniach porównujących działanie przeciwbakteryjne olejków – otrzymanych z czterech chemotypów tymianku: typ tymolu, geraniolu, linalolu i terpinenu 4-ol – wykazano podobne działanie wszystkich olejków: silne przeciw bakteriom Gram+, słabsze przeciw bakteriom Gram-.
Olejek tymiankowy hamował wzrost bakterii Streptococcus pyogenes, powodujących zapalenie migdałków, bakterii Propionibacterium acnes odpowiedzialnych za rozwój trądzika i Helicobacter pylori, biorących udział w powstawaniu choroby wrzodowej. Silne właściwości antyseptyczne wykazuje tymol, używany kiedyś przez dentystów do odkażania ubytków zębowych. Wykazano, że nie tylko hamuje wzrost bakterii chorobotwórczych, ale w stopniu zależnym od dawki zmniejsza infekcję komórek nabłonka sutka bydlęcego przez szczep Streptococcus ureus.
W starożytnych manuskryptach Chin, Indii i Grecji zalecano stosowanie lukrecji w leczeniu chorób, o których obecnie wiadomo, że są wywoływane przez wirusy. Stwierdzono, że wyciągi z korzeni lukrecji hamują replikację wirusów powodujących infekcje układu oddechowego, koronawirusów wywołujących tzw. syndrom SARS, wirusów zapalenia wątroby typu B, wirusów Epstein-Barr i HIV-1 oraz pęcherzykowatego zapalenia jamy ustnej. Wyciąg z korzeni lukrecji, podawany zwierzętom jako premedykacja, zmniejszał śmiertelność w zakażeniu wirusem Herpes i wirusem grypy A. Związki czynne korzeni lukrecji działają także przeciw bakteriom chorobotwórczym. Wyciąg wodno-etanolowy z surowca hamował wzrost bakterii E. coli, B. subtilis, E. aerogenes, K. pneumonie i S. aureus. Glabrydyna przeciwdziałała wzrostowi szczepów H(937)Ra i H(937)Rv Mycobacterium tuberculosis. Glabrydyna i kwas 18ß glicerytynowy skutecznie hamowały namnażanie Candida albicans.
Wyciągi z liści bluszczu w badaniach in vitro hamowały rozwój szczepów bakterii i grzybów Candida albicans, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, także szczepów opornych na działanie antybiotyków: Salmonella paratyphi, Streptococcus mutans.
Wodne i wodno-alkoholowe wyciągi z owoców bluszczu w badaniach in vitro i in vivo działały przeciwrobaczo u owiec zarażonych Haemonchus contortus. W badaniach in vitro skuteczniejszy był wyciąg wodno-alkoholowy, nie stwierdzono istotnych różnic w efektywności obu wyciągów stosowanych u owiec.
Związki czynne bluszczu są toksyczne dla ślimaków. Porównując siłę działania wyciągów z liści i owoców bluszczu, stwierdzono większą skuteczność wyciągu metanolowego z jagód w stosunku do ślimaków Biomphalaria glabrata. Jeszcze silniejszy efekt osiągnięto, stosując izolowane z owoców saponiny.
Źródła: Panacea, Poradnik Zdrowie,
