Manuał Zielarski - nowości

[huan yuan]

tytuł bloga - "Manuał Zielarski", a ten post jest o magii.... Odpowiedź nasuwa się sama

Proszę sobie wyobrazić, że Gazeta Wyborcza ma artykuły nie tylko o wyborach. A Gazeta Polska nie tylko o Polsce i Polakach.
-
Większość wpisów dotyczy kwestii stricte historycznych, bo to one są najciekawsze.

Twój argument jest chybiony, bo kwestia tu poruszona dotyczyła nie tego czy tytuł bloga determinuje (wymusza) jego treść, tylko powodów małej popularności postu, którego tematyka różni się od tematyki bloga (post w ogóle nie dotyczy zielarstwa, w szczególności jego historii). Ja przedstawiłem hipotezę w tym zakresie. Być może z upływem czasu, pojawią się fakty ją obalające

[Vereinigten]

Już skończył/a Pan/Pani dyktować mi, co ma znaleźć się na moim blogu?
Jest to wpis etnograficzny, a takie tematy pojawiają się na stronie.

[huan yuan]

Już skończył/a Pan/Pani dyktować mi, co ma znaleźć się na moim blogu?
Jest to wpis etnograficzny, a takie tematy pojawiają się na stronie.

nie zrozumiałeś mojej wypowiedzi

[Vereinigten]

"In vino veritas" - http://www.manualzielarski.pl/2018/05/in-vino-veritas.html

Mamy białe, czerwone, słodkie i musujące, wszystkie równo szumiące w głowie. Wino to napój ciekawy, smaczny, wprawdzie nieobojętny dla wątroby, ale można podbić jego lecznicze walory za pomocą ziół i substancji farmaceutycznych. Tak powstały 'Vina medicata' - wina lecznicze. Wykonywano je z różnych gatunków tego trunku oraz przyrządzano wieloma metodami, ale cel pozostał ten sam: przynieść ukojenie.

[Vereinigten]

60. - "Skąd nie ma już powrotu" - http://www.manualzielarski.pl/2018/06/skad-nie-ma-juz-powrotu.html

Istnieje miejsce "skąd nie ma już powrotu". Wielu trafiło tam z przyczyn naturalnych, w przypadku niektórych była to wina dziwnego, bądź niezwykłego zbiegu okoliczności. Są jednak osoby, które do tego miejsca przybyły przez niepozorny biały proszek, dosypany do jedzenia lub napoju przez fałszywych przyjaciół i jawnych wrogów. Mała szczypta alkaloidu ma ogromną moc naprawiania, jak i przecinania nici życia. Dostrzegli to mordercy, którzy wykorzystywali roślinne substancje aktywne w jak najgorszy sposób.

60. wpis do Manuału Zielarskiego opisuje trzy niezwykłe zabójstwa. Każde zostało popełnione przy użyciu innego alkaloidu: akonityny, strychniny i morfiny. Historie mrożą krew w żyłach i skłaniają do głębokich refleksji nad ulotnością życia ludzkiego oraz wielkości podłości, do której zdolny jest człowiek. Pragnąłem, aby tekst miał mocny wydźwięk edukacyjny - wydaje mi się, że opisywanie toksycznych właściwości tych substancji "na sucho" jest pozbawione jakiegokolwiek sensu. Dlatego znalazłem prawdziwe przypadki morderstw z ich wykorzystaniem, przez co lepiej zrozumiecie ich siłę działania oraz niebezpieczeństwa z nimi związane.

[Vereinigten]

61. - "Rycyna: Czy mamy powody do obaw?" - http://www.manualzielarski.pl/2018/06/rycyna-czy-mamy-powody-do-obaw.html

Aresztowanie w Kolonii Tunezyjczyka, który w swoim mieszkaniu wytwarzał rycynę, pokazuje nam, jak bezbronni jesteśmy wobec nowych niebezpieczeństw bioterroryzmu. Każdy z nas słyszał o tej substancji i o jej szkodliwości. Ale czy naprawdę znamy zagrożenie, jakie stwarza ta toksyna? Objawy zatrucia początkowo wydają się niepozorne, dopiero po pewnym czasie w pełni ujawnia się jej mordercze działanie. Wtedy może być już za późno...

Zapraszam do lektury błyskawicznie napisanego 61. wpisu do Manuału Zielarskiego pt. "Rycyna: Czy mamy powody do obaw?". W tekście:
- Czym jest bioterroryzm?
- Kto eksperymentował z rycyną?
- Jakie są drogi i objawy zatrucia?

[Vereinigten]

62. - "Traktat o syropie z babki" - http://www.manualzielarski.pl/2018/07/traktat-o-syropie-z-babki.html

Zapewne znacie syrop z babki lancetowatej. Preparat łatwo dostępny, tani i co najważniejsze skuteczny. Mogłoby się wydawać, że jego wykonanie to nic trudnego. Wystarczy mieć odpowiednie składniki, a lek nieomal robi się sam. Nic bardziej mylnego.

Nie istnieje jedna receptura na ekstrakt z babki, a co dopiero na syrop. Zróżnicowanie przepisów jest ogromne, co wynika z wielu różnych kwestii - ale najważniejszą jest dobro chorego i pragnienie wytworzenia jak najskuteczniejszego remedium na trapiące nas dolegliwości. Dróg do tego celu jest wiele, ale czy wszystkie są słuszne i warte zachodu?

[Vereinigten]

63. - "Niechaj cesarz będzie zdrów. O japońskiej farmakopei" - http://www.manualzielarski.pl/2018/08/niechaj-cesarz-bedzie-zdrow-o.html

aponia to magiczny kraj. Chyba przyzna to każdy, kto tam był. Potwierdzą to także osoby, które fascynują się osiągnięciami tamtejszej kultury, kuchni oraz techniki. Również odczuwam sympatię do Kraju Kwitnącej Wiśni na wielu polach, zwłaszcza w dziedzinie medycyny i farmacji.

Japońska farmakopea to naprawdę gruba książka. Specjalnie wydzielony rozdział opisuje wykorzystywane w tamtejszym lecznictwie surowce roślinne i zwierzęce. W tym wpisie skupiłem się na tych ostatnich, gdyż są one niemal nieznane, a bardzo ciekawe pod względem historycznym i medycznym. Starałem się użyć jak najnowszych źródeł naukowych, a ponieważ jest ich niewiele, wolałem czegoś nie napisać, niż podać informację nieprawdziwą.

Czym są Os Draconis oraz Bufonis venenum? Gdzie będziecie szukać, jeżeli powiem Wam, żebyście przynieśli mi bezoar? Z czego składa się niedźwiedzia żółć i jakie kontrowersje są z nią związane? To wszystko w najnowszym, 63. wpisie do Manuału Zielarskiego!

[Vereinigten]

64. - "Niechaj cesarz będzie zdrów. O japońskiej farmakopei (CZ. 2)" - http://www.manualzielarski.pl/2018/08/niechaj-cesarz-bedzie-zdrow-o_23.html

Czy znacie pestki brzoskwini? Niełupki łopianu? Preparowany korzeń tojadu? Ekstrakt Daiokanzoto bądź Kakkontokasenkyushin'i? Tak, medycyna Wschodu jest dla nas tajemnicza i niezbadana - a takich rzeczy zawsze boimy się, być może nieco na wyrost. Inny sposób myślenia, bardzo długie tradycje i bogate kultury wytworzyły medycynę, którą próbuje się odczytać na nowo i jeżeli to tylko możliwe - poprawić tak, aby lepiej służyła ludziom.

Zapraszam do lektury 64. wpisu do Manuału Zielarskiego pt. "Niechaj cesarz będzie zdrów. O japońskiej farmakopei (cz. 2)". We wpisie poruszyłem temat surowców roślinnych i ekstraktów złożonych, które zostały opisane w ostatnich wydaniach Pharmacopoeia Japonica.

[Vereinigten]

65. - "Ta wspaniała Cholekinaza!" - http://www.manualzielarski.pl/2018/09/ta-wspaniaa-cholekinaza.html

Niemojewski - dla zielarzy i fitoterapeutów w okresie międzywojennym, nazwisko to znaczyło naprawdę wiele. Wszak był on stwórcą osławionej mieszanki ziołowej - Cholekinazy! Jego receptura pojawiła się w odpowiednim momencie i chwyciła. Owszem, Niemojewski jej trochę pomógł, ale później wszystko potoczyło się samo... A z sukcesem przyszły pieniądze. Naprawdę duże pieniądze.

Receptura Cholekinazy może Was zaskoczyć - Niemojewski poszukiwał rozwiązań prostych i o szerokim spektrum. W efekcie zioła te reklamowano jako remedium na wątrobę, kamienie żółciowe, zaparcia, biegunki, złą krew i toksyny. Z czego składała się osławiona mieszanka i dlaczego jej skład był tak skrzętnie ukrywany? Odpowiedź może Was zaskoczyć!

Zapraszam do lektury 65. wpisu do Manuału Zielarskiego pt. "Ta wspaniała Cholekinaza!". Poznacie historię Henryka Niemojewskiego i ciąg zdarzeń, który doprowadził do powstania Cholekinazy i imperium zbudowanego na jej podstawie. Dowiecie się jak promowano takie preparaty w II RP i czy ówczesne reklamy były wiarygodne. Poznacie także sposób optymalizacji produkcji mieszanki, który przyniósł krociowe zyski - sekretem jest 1, 2 i 3!

[Vereinigten]

66. - "Cuda-Wianki-Suplementy" http://www.manualzielarski.pl/2018/09/cuda-wianki-suplementy.html

Jestem naprawdę dumny. Manuał Zielarski istnieje już dwa lata. Przez ten czas napisałem 65 tekstów i wydałem e-book. To chyba niemałe osiągnięcie? Pora zwiększyć statystyki: oto 66. wpis!

Znacie moją gorącą niechęć do pewnego typu reklam "cudownych" specyfików, zwłaszcza gdy są one w rzeczywistości suplementami diety. W tej sprawie prowadzę swoją małą krucjatę, gdyż cel jest szczytny, a stawka ogromna: zdrowie i pieniądze wielu osób. Od dawna zapowiadałem napisanie tekstu, w którym pod lupę wziąłbym takie reklamy i gruntowanie przeanalizował całą sprawę. I oto powstał! Sprawdzam materiały promocyjne dwóch suplementów: Artroseru i Ravestinu, które zamieszczone w tygodnikach poradnikowych.

Jaki związek z tymi produktami ma Gibraltar? Kto produkuje te suplementy? Czy istnieją profesorowie Hopkinson i Braxton? Czy w ogóle mają szansę zadziałać?

Zapraszam do lektury rocznicowego, 66. wpisu do Manuału Zielarskiego pt. "Cuda-Wianki-Suplementy".

[Vereinigten]

Za dwa tygodnie premierę będzie miała druga książka wydana pod szyldem Manuału Zielarskiego - "Archidoxis Magica i inne traktaty". To przekład trzech szesnastowiecznych prac wielkiego Paracelsusa. Ów postać znamy dzięki popularnej frazie o dawkach i truciźnie, lecz czy możemy powiedzieć o niej coś więcej? Moja książka ma to zmienić!

"Archidoxis Magica i inne traktaty" składa się z trzech prac:
- De Spiritibus Planetarum - O sile planet - traktat alchemiczny, opisujący wszystko co związane z uzyskaniem Mercurio Philosophorum, czyli rtęci filozofów mającej moc transmutacji metali i leczenia najpoważniejszych chorób
- De Occulta Philosophia - O filozofii okultystycznej - traktat dotyczący zjawisk naturalnych i magii, wyraźnie zarysowują się w nim wątki teologiczne i religijne, poszczególne rozdziały dotyczą siły znaków (pentagramu, heksagramu), krytyki czarnoksięskiej magii oraz metod poszukiwania skarbów
- De Medicina Coelesti - traktat znany szerzej jako Archidoxis Magica - traktat alchemiczno-astrologiczno-medyczny; opisuje on sposoby leczenia chorób za pomocą pieczęci (sigili), będących nośnikiem siły planet i woli Bożej; omawia on przyczyny powstawania schorzeń i różnorakie sposoby ulżenia w cierpieniu

Książka będzie ponadto wyposażenia w mój komentarz oraz "Dopowiedzenie" czyli słowniczek wyjaśniający niektóre pojęcia, zwłaszcza recepturowe. Dodatkowym tekstem będzie praca A. Smakosza "etody konserwacji żywności oraz receptury na konfitury zawarte w Traité Des Fardements Et Des Confitures (Lyon, 1522) autorstwa Michela De Nostredame" stworzona na potrzeby książki.

Więcej informacji o książce: https://www.manualzielarski.pl/archidoxis

Książka będzie dostępna w sklepie wydawnictwa self-publishingu Ridero w formie elektronicznej i papierowej.

[Vereinigten]

67. - "Francówka: wielka historia małej buteleczki" https://www.manualzielarski.pl/2018/11/francowka-wielka-historia-maej.html

Praca nad drugą książką była tak absorbująca, że przez dwa miesiące nie pojawił się na blogu żaden tekst. Ponieważ wydawnictwa nie popędzę (pracuje ono nad pozycją), wziąłem się i napisałem długo obiecywany tekst o francówce.

Francówka jest dostępna w Polsce, ale nie jest wielce poważana, ani znana. Co innego w Czechach, czy na Słowacji - tam można kupić ją dosłownie wszędzie. Tekst miał dotyczyć octanu etylu, który jest istotnym składnikiem tego preparatu, lecz im bardziej zagłębiałem się w źródła historyczne, tym ciekawsze rzeczy wynajdowałem. Osoby stosujące czeskie remedium z pewnością będą zaskoczone jej związkami z... brandy! Tak, historia tego remedium jest ściśle związana z mocną francuską gorzałą. Potem jest tylko ciekawiej, bo receptura ewoluuje i zmienia się niczym żywe stworzenie. W końcu uzyskujemy znany, przezroczysty płyn przynoszący ukojenie. To opowieść wręcz filmowa

[zielarz polski]

Francówka nie jest znana? Nie ma chyba tygodnia żebym nie sprzedał.

[kardamonek]

Dobrze, że Francovka znów zapachniała na łamach forum.
Sporo czytam różne forumowe archiwalia, tam zaś jak się dowiedziałem pisano o niej ciekawie.
Okazuje się, że bardzo wartościowa odmiana - REUMOL - w płynie, nie w zelu z niewyjasnionych przyczyn została wycofana.
http://rozanski.ch/forum/index.php?topic=2996.0