|
|
Henryk S. Różański
Łuszczyca - Psoriasis etiologia, objawy i przebieg, leczenie dawne i współczesne leki przeciwłuszczycowe
- Antipsoriatica
Nowoczesne formy leków
dziegciowych stosowanych w leczeniu łuszczycy 1.
Delatar (Lek SLO) –
maść 2% - tubki 50 g – hamuje nadmierny podział keratynocytów (komórek naskórka),
działa złuszczająco na
komórki martwe, przeciwświądowo,
odkażająco i przeciwzapalnie. Stosowany do leczenia wszystkich
odmian łuszczycy. Może wywoływać
wrażliwość na promienie UV. Lekiem należy smarować
zmiany 3 razy dz. Nie posiada zapachu dziegciu. 2.
Linola D (Wolff) – krem dziegciowy w tubach po 25, 50, 100 i 250
g. Działa antymitotycznie (hamuje
podziały komórek), keratolitycznie
(rozmiękczająco, usuwa złuszczone komórki), przeciwświądowo i odkażająco.
Preparat należy wcierać w zmiany 3 razy dz. 3.
Cocois (Bioglan) – maść dziegciowa zawierająca
dodatek siarki i kwasu salicylowego. Stosowana jest w leczeniu wyprysku,
zapalenia łojotokowego skóry, łuszczycy i łupieżu
skóry owłosionej. Maść sprzedawana jest w tubach 15, 40
i 100 g. Lek należy wcierać w skórę, po upływie
1-2 godzin zmyć wodą i mydłem lub szamponem. Nie należy
stosować u dzieci poniżej 7 roku życia. 4.
Pixoderm
(Farmaceutyki Aleksandra) – płyn 60 ml – roztwór
wodno-alkoholowy dziegciu (3%) i kwasu acetylosalicylowego (2%).
Służy do przemywania schorzałych zmian: liszaje,
łuszczyca, świerzbowiec, łojotok, trądziki,
łojotokowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków
włosowych. 5.
Poloris (Block Drug) – krem
w tubie 75 g,
emulsja 150 i 250 g – zawiera dziegieć i allantoinę. Stosować w leczeniu łuszczycy,
liszajów, trądziku, łojotoku, łojotokowego zapalenia
skóry, rumienia, świądu. Informacje o preparatach
dziegciowych Preparaty dziegciowe zawierają
w składzie Oleum Lithanthracis (synonimy: Pix
Lithanthracis, Pyroleum Lithanthracis, maź pogazowa), czyli
produkt powstały w trakcie suchej destylacji węgla kamiennego. Innymi
słowy jest to smoła z węgla kamiennego. Pod względem
chemicznym jest to mieszanina związków fenolowych, naftenów, antracenów, parafin lekkich i ksylenoli. Ma postać gęstej mazi barwy
ciemnobrunatnej, rozpuszczalnej w eterze, nafcie, chloroformach i olejach.
Częściowo rozpuszcza się w spirytusie. Związki te
ulegają utlenianiu kosztem tlenu zawartego w tkankach (odbierają
tlen z tkanek). Działają więc redukująco na tkanki. Posiadają
właściwości odkażające (krezole),
złuszczające, przeciwpasożytnicze,
przeciwzapalne, przeciwświądowe.
Związki fenolowe ulegają wchłonięciu z powierzchni
skóry do krwi i w związku z tym działają
ogólnie. Są metabolizowane w wątrobie i nerkach do
związków toksycznych. W razie nadmiernego stosowania
powodują uszkodzenie narządów miąższowych i
układu nerwowego. U dzieci mogą spowodować ostre zatrucie i
śmierć. Preparaty dziegciowe zawierają związki chemiczne fotouczulające, co jest wykorzystywane w metodzie Goeckerman’a leczenia łuszczycy. Dodatkowo
podaje się wówczas metotrexate, który
hamuje reakcje autoimmunologiczne towarzyszące
łuszczycy. Przewlekle stosowane preparaty
dziegciowe na skórę wywołują zapalenie mieszków
włosowych, gruczołów apokrynowych,
podrażnienie naskórka, wyprysk, a nawet zmiany trądzikowe (trądzik antracenowy, trądzik
smołowy, trądzik dziegciowy) wyjątkowo oporne na leczenie.
Niektóre osoby wykazują nadwrażliwość na
składniki dziegciu, co objawia się ostrymi zmianami zapalnymi
skóry. Preparaty dziegciowe działają teratogennie (nie
stosować w okresie ciąży), zawierają również
znane (klasyczne) składniki rakotwórcze (kancerogenne), dlatego
przewlekle ich stosowanie nie jest zalecane. Składniki dziegciu
przenikają do mleka matki, dlatego też nie wolno ich stosować w
czasie laktacji. Preparaty dziegciowe powinno się używać 3
razy w tygodniu (co 2 dni), kilkakrotnie.
Jeżeli zmiany chorobowe nie zanikają pomimo kilkukrotnego
zastosowania należy preparaty dziegciowe zastąpić inną
grupą leków. Z tego względu, że dziegieć
działa rakotwórczo nie należy nim smarować okolice
narządów płciowych oraz pachwiny, gdzie skóra jest
podatna na tego typu zmiany (zwłaszcza moszna, odbyt i wargi sromowe,
małżowiny uszne). Z uwagi na liczne e-maile
z zapytaniami o preparaty dziegciowe, oraz kontrowersji w sprawie rodzaju i
nazewnictwa dziegci stworzyłem specjalną
stronę dla moich Czytelników: http://luskiewnik.strefa.pl/pix/index.htm Powstanie tej strony jest także
spowodowane zmianą asortymentu gotowych preparatów dziegciowych dostępnych
w Polsce.
Psoriasis – zmiany grudkowo-krostkowe wysiękowe |
Dokument i
receptury chronione prawami autorskimi
Serwis
luskiewnik
Poznań
2000-2004