Sekurinega gałęzista (Securinéga suffruticósa) rośnie w południowo-wschodniej Syberii, w Korei i północno-wschodnich Chinach. U nas czasem jest uprawiana w ogrodach jako osobliwość, z którą nie wiadomo, co zrobić. Tradycyjnie stosowana jest w medycynach wschodniej Azji, Rosjanie ją przebadali i wprowadzili standaryzowane preparaty do użytku medycznego jako słabszy i bezpieczniejszy zamiennik strychniny.
Liście zawierają alkaloidy (sekuryninę (securinine), suffrutikodynę i inne), garbniki i aminokwasy.
Surowcem zielarskim są liście i niezdrewniałe pędy zebrane w czasie najintensywniejszego wzrostu.
Pobudza centralny układ nerwowy i wrażliwość rdzenia kręgowego, pobudza oddech, siłę wyrzutową serca i napięcie mięśni. Preparaty w badaniach na zwierzętach przedłużały życie i zmniejszały objawy kliniczne u zwierząt chorych na chorobę popromienną.
W badaniach klinicznych sekurin poprawiał stan chorych z niewydolną korą nadnerczy już po 3 dniach.
Poprawiał się stan chorych z niedowładami, ale nie poprawiał się stan chorych ze skurczami.
Dobre wyniki uzyskiwano przy łączeniu preparatów sekurinegi z balneoterapią, szczególnie u dzieci z porażonymi nogami.
Zalecana przy porażeniach nerwu twarzowego, utracie mowy, słuchu, niedowładach (też i męskich)
Przeciwwskazania: nadciśnienie, ból dławicowy lub ból wieńcowy (=stenokardia), astma oskrzelowa, zatrucie hormonami tarczycy (tyreotoksykoza), ostre i chroniczne zapalenia nerek, zapalenie wątroby, ciąża i padaczka.
(Sprawę padaczki należy przeanalizować indywidualnie)
Dawkowanie:
1-2 g wysuszonego surowca zaparza się w szklance wody, moczy się 2 godziny i stosuje 1-2 łyżki PO posiłku
Nalewka:
1 łyżka stołowa zmielonych liści lub kory zalać 0,5 litrem wódki, moczyć w ciemości przez 14 dni, odcedzić. Dawka: 10-15 kropel 3 x dziennie przez 3 tygodnie
***
Roślina jest trująca i przy przedawkowaniu trzeba leczyć, jak przy zatruciu strychniną - spowodować bardzo szybko wymioty.
Pozdrowienia :-)
